مقدورات ما همه امانت الهی است در این امانت نباید خیانت شود

به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اردبیل، آیت الله سید حسن عاملی در خطبه اول نماز 23 شهریور ماه (و هم چنین اضافاتی توسط معظم له بر متن این خطبه) اظهار داشت: خودم و عزیزان را به تقوای الهی دعوت می‌کنم.

تقوا این است که انسان قبل از ورود به کاری و عملی جوابی برای خداوند آماده کند.

همانطور که خداوند در حدیث قدسی می‌فرماید: «فأعده جواباً»

خداوند به چند چیز قسم خورده است که یکی از آنها سوال است.  هیچ کس در روز قیامت معاف از گردنه سوال نخواهد بود خداوند فرموده:

(فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ) در این آیه خدا قسم خورده است که حتی از پیامبران هم سوال خواهد کرد.

از روایت معلوم می شود که پای محاسبه صف عجیبی درست می‌شود. فطالت شکایه الخصوم و اتصلت دعوه المظلوم

حیطه سوال هم بسیار وسیع و وحشتناک است از هر کار صغیر و کبیری و بلکه از هر عملی که به اندازه ذره باشد سوال می شود سوالاتی که کافر با آن آروزی مرگ می کند اما نمی تواند مرگ را پیدا کند و می گوید یا لیتها کانت القاضیه یعنی ای کاش با مرگ همه چیز تمام شده بود و من چنین روزی و چنین محاسبه ای را نمی دیدم کار انسان بی مبالات در آن غوغای سوالات بسیار وحشتناک است . انسان بی مبالات در این دنیا مست است سکر طبیعت ، سکر جوانی ، سکر لذت او را گرفته و جز به التذاذات نفسانی توجه نمی کند و با آن مستی همه جا را آلوده و زمینه اغوای دیگران را فراهم می کند  از زنی که با کشف حجاب لحظه به لحظه زمینه اغوا و گناه را فراهم کرده وقتی سوال می کنند هزاران بار آرزوی مرگ می کنند اما به تعبیر قرآن ” و لا ت حین مناص ”   از او سوال می کنند چه حجتی برای این اضلال و اغوا درست کرده بودی ؟

حجت تو برای این کار چه بود؟ چرا فضای جامعه را آلوده و مسموم کردی. آنجا محکمه خداوند است. محکمه دنیایی نیست. کسی که سوال می‌پرسد خود خداوند است و کسی که شهادت می دهد باز خود خداوند است ‌ کسی که محاکمه می‌کند خود خداوند است. سوال می‌پرسند که چرا از طریق حرام دنبال ازدواج رفتی. این که بگویی با آرایش تمام در کوچه و خیابان‌ها و مجامع عمومی خودنمایی کردم تا شریک زندگی پیدا بکنم چنین استدلالی در آن محکمه پذیرفته نیست چون خدایی که در ذات اشیاء اقتضاءات لازم را گذاشته در ذات حرام ، گناه و اغوای مردم اقتضا خوشبختی نگذاشته است .چنین سببیتی در نظام اسباب و مسببات وجود ندارد

گاهی سوالاتی پرسیده می‌شود که طرف آرزوی مرگ می‌کند و می گوید ای کاش می‌مردم و این سوال را از من نمی‌پرسیدند. می‌پرسند این چه اولادی بود که تو تربیت کردی؟ این چه اولادی بود که از خانه تو و از صلب تو خارج شد ؟ این فرزند نبود ننگ بود عار بود سیاهی پیشانی بود چرا فرزندی تربیت کردی که برای تو خدایی بکند!

پیامبر یک دعایی داشت که زیاد آن را می‌خواند و به خداوند عرض می کرد:

“اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَلَدٍ يَكُونُ عَلَيَّ رَبّاً وَ مِنْ زَوْجَةٍ تُشَيِّبُنِي قَبْلَ أَوَانِ مَشِيبِي”

خدایا به تو پناه می‌برم از فرزندی که برای من خدایی  کند فرزند همیشه منقاد شما نیست فرصت فقط تا 18 سالگی است بعد از آن دوران هویت یابی تمام می شود و تا آخر عمر با الهام از همین دوران مسیر خود را مستقلاً مشخص می کند و به حرف کسی گوش نمی دهد پدر بعد از آن می بیند که فرزند از دستش در رفته است دیگر نمی تواند یک کلمه تذکر به او بدهد واقعاً می ترسد چون فرزند به سرش داد می‌زند. از پدر سوال خواهد شد که چرا دوران هویت را از دست دادی؟ وقتی فرزندت در دوران هویت بود تو کجا بودی؟ بعد از اینکه همه چیز تمام شده  بود به سراغ ما آمدی و ناله کردی ؟

حیطه سوال آن قدر وسیع است که از همه چیز سوال می کنند به تعبیر قرآن:

لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِنْ ذَلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ

إِنَّهَا إِنْ تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِي صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّمَاوَاتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ  إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ

مقدورات ما همه امانت الهی است در این امانت نباید خیانت شود اگر ثروت اضافی داریم مال دیگران است که خداوند در ثروت ما گذاشته تا به فقرا رسیدگی کنیم و لذا سوال خواهند کرد که پول داشتی و می‌توانستی گره گرفتاری را باز کنی چرا تماشا کردی؟

آبرویی که داریم نعمت خدادای است وای به حال کسی که از این نعمت خدادای استفاده نکند یا در جای بدی استفاده کند روز قیامت خواهند گفت: پول نداشتی ولی آبرو که داشتی چرا با آبرویت گره از کار مردم باز نکردی؟ امیر علیه السلام می‌فرماید:« إنّ اللّه َ فَرَضَ علَيكُم زكاةَ جاهِكُم كما فَرَضَ علَيكُم زكاةَ ما مَلَكَت أيمانُكُم » همانگونه که خداوند زکات مالتان را واجب کرده است. زکات آبرویتان را هم واجب کرده است. اگر انسان با آبرویی هستی می توانستی واسطه خیر بین فقیر و فرد خیر متمولی باشی تا گره کار او  باز شود و کارش حل گردد اگر از این نعمت استفاده نکرده ای در محاسبه الهی گرفتار خواهی بود .

 مرحوم آیت الله بهجت می‌فرمود:«وقتی علامه بحرالعلوم از دنیا رفت او را در خواب دیدند پرسیدند که حالت  چگونه است؟ گفت تمامی درب‌ها به رویم باز شد مگر یک درب که باز نشد علت آن هم این بود که “ما بذلت جاهی فی سبیل الله” من از آبرویم در راه خداوند خرج نکرده بودم.

در بعضی از روایات صحنه سوال و در بعضی دیگر موضوعات سوال مطرح شده است رسول خدا(ص) می‌فرماید:

هر انسانی در روز قیامت هنوز قدم از قدم برنداشته از او از چهار مطلب سوال می‌ کنند: یعنی سوالات اولیه و اساسی این‌ها هستند.

الف) «عَن عُمرِهِ فيما أفْناهُ ،» 80 سال عمرت را در کجا گذراندی؟

 انسان غافل و شقی که عمر خود را در کافه های سنتی ، در کافی شاپ ها ، مراکز تفریحی آلوده صرف کرده و ساعت ها و بلکه ماه ها و بلکه سال ها در فضای مجازی پرسه زده، ساعت ها با گوشی موبایل بازی کرده و عمر خود را به جزئیات غیر کاسب و غیرمکتسب و به اصطلاح طلبه ها در “فی ما لا یعنیه” یعنی در موضوعاتی که نه فایده دنیوی و نه اخروی دارد اختصاص داده و… از غصه و وحشت سوال دق مرگ می شود او این مقدار بلوغ نداشت که بفهمد موجود بسیار بزرگی است و موجود بزرگ در کنار سفره بزرگ و کائنات بزرگ محال است برای بازی کردن خلق شود! در شب معراج به رسول خدا(ص) گفتند : ” و لا تکن کالصبی” یعنی مبادا مثل طفل باشی که روزگارش در بازی کردن می گذرد و الا عمرت را و بلکه خودت را و سرنوشتت را آتش زده‌ای

ب) رسول خدا(ص) در خصوص سوال دوم فرمود: «و (عَن) شَبابِهِ فيما أبْلاهُ » از جوانی سوال می کنند چون جوانی ظرفیتی عظیم برای رسیدن به سرنوشتی بسیار فاخر و آسمانی است انسان تا وقتی که جوان است می تواند برای خودش توشه ها مهیا کند توشه علمی و توشه  اخلاقی و معنوی در جوانی است که قرآن با خون ، گوشت و استخوان انسان عجین می‌شود. سوال خواهند کرد که چرا این فرصت بزرگ را از دست دادی؟

علمای اخلاق می گویند در جوانی هر کس هر  فضیلتی پیدا کرد در دوران پیری همان فضیلت با او همراه خواهد بود اگر در نوجوانی نماز شب می‌خواند الان هم که بزرگ شده است نماز شب می‌خواند اگر دیدید عالم دین نماز شب نمی‌خواند حتماً برای این است که در جوانی نماز شب نخوانده است . آقای اشتهاردی می فرمود: حضرت امام همیشه در درس اخلاق خود تکرار می‌کرد “هر کسی به جایی رسیده است از اول مواظب بوده است”

 یک جوان از حالا باید آویزه گوش  کند که از او سوال خواهند کرد جوانی خود را در کجا سپری کردی؟

 جوان احتیاج به آرایش دارد ولی سوال خواهند کرد چرا با آرایش حرام خودنمایی کردی؟از یک جنس مذکر سوال خواهند کرد که چرا از طلا در گردن و دست خود استفاده کردی؟ آیا ندانستی که طلا برای مرد حرام است و در صورتی که از آن استفاده کند هر لحظه بر او گناه نوشته می شود سوال خواهند کرد با چه استدلالی شلوار پاره را معرف خود کردی سوال خواهند کرد خالکوبی با اشکال رنگارنگ چه محمل عقلانی داشت؟ امروزه به جوان ها القاء کرده اند خال کوبی با حیوان خاص اثر خاص در زندگی انسان دارد و این از خرافاتی است که زن فرزند مرده بر آن می خندد  عکس قورباغه را خالکوبی می‌کند و می‌گوید برکت قورباغه این است که … ! و عکس خرگوش را خالکوبی می‌کند و می‌گوید برکت آن این است که … !

رسول خدا(ص) در این حدیث از ماده ابلاء استفاده کرده است یعنی پوساندن ، از بین بردن و حیف کردن و این تعبیری بسیار رسا در موضوع اضاعه جوانی است

ج) رسول خدا(ص) در بیان سوال سوم می فرماید: “و عَن مالِهِ مِن أينَ اكْتَسَبهُ » یعنی مال و ثروت خود را از کجا به دست آوردی ؟ از ربا؟ از احتکار؟ از سوءاستفاده از اضطرار مردم؟ و…

«و فيما أنْفَقَهُ » این دنباله سوال سوم است یعنی هم از منبع پول سوال می شود و هم از مصرف پول از کجا آوردی و کجا صرف کردی؟ یعنی ما آزاد نیستیم که ثروت خود را در هر جایی صرف کنیم بلکه به تعبیر امام صادق(ع) :

” یرون المال مال الله و یضعونه حیث امره الله”

در اینجا بسیاری از امت پیغمبر مردود و وارد جهنم می شود رسول خدا(ص) فرمود:

“فتنه امتی المال”

 مصرف پول از خطرناک ترین “مزال الاقدام” است

سوال می کنند چرا برای مردم سفره عروسی باز کردی و گفتی اگر شراب نباشد می گویند عروسی درویشی است و در نتیجه زمینه شرب خمر را برای مردم درست کردی؟

 سوال می کنند  چرا با پول خود مهمانی مختلط راه انداختی و فرهنگ جامعه را ویران و  ذائقه پسر و دختر جوان را به انحطاط کشاندی ؟ انسان کافر و شقی با شنیدن سوالات می خواهد فرار بکند و می گوید آیا راه فراری هست؟

يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ

و خداوند جواب می دهد :

 كَلَّا لَا وَزَرَ إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ  يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

 راه فرار اینجا است انسان عاقل باید در همین نشاه برای خودش چاره‌ اندیشی بکند.

در قرآن می خوانیم:

 يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ  وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ

د) آخرین چیزی که سوال می‌کنند. «و عَن حُبِّنا أهلَ البَيتِ.» از محبت ما نسبت به اهل بیت رسول خدا(ص) سوال می کنند چون این سرآمد نعمت هاست و اثری که این محبت دارد سایر فضائل آن را ندارد و این است معنی  ” ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ” سوال این است اولاً آیا محبت اهل بیت را داشتی یا نداشتی؟ ثانیاً اگر محبت اهل بیت را داشتی این محبت کجا خودش را نشان داد؟۱۰ روز عزاداری کردی این ارادت خودش را در کجا نشان داد؟ زیارت علی بن موسی الرضا علیه السلام رفتی این تجلی محبت است این محبت خودش را در کجا نشان داد؟ اگر در سایه این محبت دست کسی را که زمین خورده بود گرفتی و به او کمک کردی یا دل یک گرفتار را شاد کردی یا آبروی مضطری را خریدی و… در این صورت از موقف سوال به راحتی رد می شوی اما اگر ثروتی را که خداوند به تو داده بود به مال راکد تبدیل کردی پول‌  را در دلار، سکه و حساب بانکی خواباندی دیدی که انسان بیچاره ای از بد حادثه زمین خورده است و تو هم پول داری اما تماشا کردی (خدایا به تو پناه می‌بریم) در آن صورت خواهند گفت آنچه داشتی محبت نبود خیال محبت بود تو به محبت اهل بیت خیانت کردی و شان آنها را شکستی تو در محبت خود صادق نبودی خداوند در یک کلمه در روز قیامت از صدق سوال خواهد کرد آیا در عشق امام حسین صادق بودی؟! (لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَنْ صِدْقِهِمْ)- به به عجب آیه‌ای- خداوند می‌فرماید در قیامت از صدق سوال می‌ کند. آیا با خدا صادق بودی؟ با انسان‌ها صادق بودی؟ با خودت صادق بودی؟ با عائله و خانواده‌ات صادق بودی؟ در بازار بودی صادق بودی؟در ایمان خودت صادق بودی؟ قرآن می‌خواندی صادق بودی؟ چه بسیار قرآن خوانی که قرآن او را لعنت می‌کند.« رُبَّ تالِ القرآنِ و القرآنُ يَلعَنُهُ.» – این بحث ادامه دارد.

موضوع بحث ما عزادار آرمانی است نشانه های یک عزادار آرمانی چیست؟ منشور زندگی یک عزادار آرمانی چیست؟ منشورات همان چیزی است که از آن الهام می‌گیری و یک عمر با آن زندگی می‌کنی . منشور عزادار آرمانی شعارهای امام حسین است. اگر به یک عزادار گفته شود ۵ شعار از شعارهای امام حسین(ع) را بشمار اظهار عجز می کند می گویی حداقل یک شعار حضرت در کربلا را بیان کنید آن را هم نمی‌داند. معلوم است که این عزادار مطلوب امام حسین(ع) نیست امام حسین(ع) نمی خواهد یک عده جاهل در دور خود جمع کند در قرآن می خوانیم:

قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي  وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ

کسی از امام حسین(ع) پول خواست حضرت فرمود سوال می کنم سپس پول می دهم ! آن مرد با تعجب گفت: مثلک تسال مثلی؟! این جمله دو معنا دارد معنای اول این است که تو کریم و فرزند کریم هستی و نباید سخای خود را مشروط بکنی و دوم اینکه علم من و علم تو قابل مقایسه نیست و من قطعاً در برابر علم تو عاجز خواهم ماند امام جواب داد سیره ما سیره رسول خدا(ص) است رسول خدا بر پایه معرفت اشخاص به آنها عنایت می کرد در روایت است :

اعرفوا منازل الرجال علی قدر روایتهم عنا

عزاداری که امام را نشناخته رفتارش فاجعه خواهد بود خدای نکرده در محرم عزادار می‌شود بعد به خانه می‌رود و به خانم خود می‌گوید حجاب خود را بردار و با من بیا برویم بیرون معلوم می‌شود که از فکر، مرام و مقصد امام حسین بویی نبرده است.

 یک عزادار آرمانی حتماً از خود سوال می کند که امام حسین(ع) در کربلا عظیم ترین ایثار در برابر عظیم ترین امتحان داشت آنها آن همه جان دادند خون دادند شهید دادند برای چه؟آیا برای طبل و شیپور یا آداب شکلی بدون پیام یا صرفاً برای ده روز عزاداری بود؟

 اگر کسی می خواهد راه امام حسین را پیدا کند باید آن را در شعارهای امام حسین پیدا کند. این شعارها همه شعارهای آسمانی است. پیام‌های این شعارها همه پیام های قرآنی و آسمانی است . این شعارها یک قاب ناب تصویرخالص برای اسلام است. اگر کسی می‌خواهد به جمال اسلام نگاه کند باید سراغ این شعارها برود . اگر این شعارها در زندگی عزادار نباشد عزادار ول معطل است. خیال می‌کند که برای امام حسین عزادار است.

“کس باشد که ترینه را لازم نام دهد  ولی وی  از آن لذت لوزینه نبرد”

امام غزالی در کیمیای سعادت می‌گوید بعضی آدم‌ها به آبگوشت باقلوا ! اما  با نامگذاری آبگوشت به باقلوا لذت باقلوا را نمی‌توان از آن برد.

 یک دستور امام حسین این است که «کونوا احراراً فی دنیا کم» الان کل دنیا به این شعار احتیاج دارد انگار امام حسین(ع) به اروپا و آمریکا که محور شرارت دنیا هستند می گویند اگر دین ندارید حر باشید آزاده باشید. امروزه در دنیا هر کجا جنگ و خون ریزی است رد پای اروپا و آمریکا دیده می شود برای تضعیف کردن روسیه مردم اوکراین را وجه المصالحه کرده اند دولت اوکراین به خوبی می داند که مقاومت در برابر روسیه بی فایده است و جز خسارت جانی و مالی خروجی دیگری ندارد و می‌خواهد صلح کند ولی  اروپا و آمریکا نمی گذارد حادثه غزه نشان داد که اروپا و آمریکا ذره ای حریت ندارند و با صراحت می گویند امنیت اسرائیل امنیت ماست و با صراحت می گویند هر کس در دنیا نفس می کشد باید اسرائیل را به رسمیت بشناسد یعنی تعلق کامل به یک جرثومه فساد دارند که تا الان بیش از ۵۰ هزار انسان بی گناه را کشته است. با این حال خجالت نمی‌کشند. شعار دموکراسی هم می‌دهند شعار حقوق بشر هم می‌دهند نفاق به این بزرگی تا حال دیده نشده است

شعار فاخر،جامع و حماسی حضرت در تاریخ این است که «کونوا احراراً فی دنیا کم» دین ندارید حریت داشته باشید. آزاده باشید تعلق نداشته باشید حالا ما به خودمان نگاه کنیم خودمان را تست کنیم که چقدر حریت داریم؟ حریت داریم یا اسارت؟به هرجا نگاه می‌کنی اسارت است. اصلاً حریت کبریت احمر است. یکی اسیر است برای پول،یکی اسیر است برای دلار،دیگری اسیر است برای سکه،یکی اسیر است برای رشوه دیگری برای  ماشین، ویلا،یکی اسیر است برای شهوت،یکی اسیر است برای شراب و دیگری برای گوشت خوک امیر المومنین(ع) فرمود: خدا لعنت کند کسی را که به خاطر شکمش به جهنم برود

در تاریخ آمده که زمانی رسول خدا(ص) جهت هدایت برای دوتا مسیحی سخنان فوق العاده زیبا و برهانی آوردند تا آنها مسلمان شوند ولی آنها مسلمان نشدند و رفتند.

وقتی که آنها بلند شدند و رفتند اصحاب پرسیدند یا رسول الله حرف‌های شما ایراد داشت؟! یا آنها ایراد داشتند؟ حضرت فرمود ایراد از آنها بود آنها تصور کردند که بعد از مسلمان شدن دیگر نمی‌توانند شراب و گوشت خوک بخورند!

آن دو شقی پیغمبر به این عظمت را به خاطر شکم رها کردند. و حق را به خاطر شکم زیر پا گذاشتند . این گونه افراد با قیافه های دیدنی محشر می‌آیند؟

حشر پر حرص خس مردار خوار ** صورت خوکی بود روز شمار

آن خانمی که شخصیت اندامی دارد و حریص است که پستی بلندی بدن خود را به مردم نشان بدهد و خود را در چشم دیگران جست و جو کند او اسیر به تمام معنا است  و هیچ حریتی  ندارد و بلکه هیچ نسبتی با امام حسین ندارد خود این زن نمی داند که به چه فاجعه بزرگی مبتلی شده است خیلی ایراد بزرگی است که یک زنی تمام فضائل را کنار بگذارد و بخواهد با اندام معرفی شود آیا  می توان گفت که این هنر است؟! اینکه از دست هر کسی ساخته است و از طرفی امر اکتسابی نیست و فضیلت هنر در امر اکتسابی است.

گاهی اسارت به خاطر قضاوت‌های اجتماعی است تشنه است که مردم او را مدح و ثنا بکنند و به او به به بگویند بعضی ها به جهنم می روند فقط به خاطر اینکه اخلاص نداشته و دنبال این بوده که” لیقال لیقال” بگویند یعنی گفته شود که او شجاعت خوبی دارد یا سواد بیشتری دارد یا قرائت خوبی دارد یا جمال خوبی دارد یا کتاب خوبی دارد یا آرایش خوبی دارد یا لباس خوبی دارد و… و بعضی ها برعکس به جهنم می روند فقط به خاطر اینکه ” لئلا یقال لئلا یقال” یعنی مبادا قضاوت منفی درباره من گفته شود وظیفه خود را ترک می کند تا قضاوت منفی درست نشود مرتکب حرام می شود تا قضاوت منفی درست نشود اسراف می کند تا قضاوت منفی درست نشود اغواگری می کند تا مبادا قضاوت منفی درست شود این ها همه نشان عدم استقلال و نشان دنباله روی از ذائقه حاکم بر روزگار است .

در جامعه ای که بیمار است اگر یک زن یا دختر استقلال فکری نداشته باشد ایمان ، معنویت، اخلاق و مخصوصاً ابدیت خود را از دست می دهد متاسفانه در روزگار ما در محافل عمومی برای یک زن مکشفه خیلی حساب باز می شود تا زنی که عفیف و با حیاست در چنین حالتی تقوای بسیار استخوان دار و استقلال فکری بسیار محکم لازم است تا یک زن یا دختر در هاضمه مسموم هضم نشود نوع نگاه و نوع سخن و نوع قضاوت می تواند نقش شیطان را در جامعه ما ایفا بکند بسیاری از افراد جامعه عملاً می گویند خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو یعنی معیار نه اراده خداوندی بلکه ذائقه جامعه است اما سوال نمی کنند که ذائقه جامعه را چه کسی تنظیم می‌کند؟ من از شما سوال می‌کنم اگر ۲۰ سال پیش از شما می‌پرسیدند که شلوار یکی پاره و مندرس است این نشانه چیست؟ همه شما می‌گفتید بیچاره پول ندارد مال ندارد و آبرویش رفته است خانمان ندارد فلک زده است این مال بیست سال پیش است اما اگر  الان از یک نفر همان سوال را بکنید می گوید کلاس این فرد بالا است چون مد روزگار این است در نتیجه او می تواند به شلوار پاره پاره افتخار کند در حرم امام رضا جوانی در کنار من نشسته بود از زانو به بالا شلوار تماماً پاره پاره و بدنش مکشوف بود . با خودم گفتم ای کاش ما می‌دانستیم که چنین زی و ظاهری چگونه فضیلت حساب می شود تا ما هم از این فضیلت بهره مند شویم سوال اصلی ما این است که آیا قضاوت بیست سال پیش درست است یا قضاوت امروز آن حق است یا این؟ هر دو که نمی توانند درست باشند طبعاً عقلاء اقرار می کنند که همین تعارض و تهافت نشان می دهد که نباید انسان زندگی خود را با ذائقه حاکم بر روزگار تنظیم بکند آنهایی که می گویند دین باید عرفی بشود مراد آنها انشاء دین جدید است دینی که مصنوع بشر است نه خدا عرف یک دفعه از آن طرف می‌افتد و یک دفعه از این طرف .

در چنین تبعیت هایی اثری از حریت فکری و رفتاری دیده نمی شود و ظاهر اسارت در روزگار ما بسیار فراوان است کسی که در اینجا اسیر است در آخرت نیز در زنجیر است در قرآن می خوانیم:

وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ

دختر خانمی که برای یافتن شریک زندگی آیات خدا و عقل و فطرت خود را تخطئه و زیر پا می گذارد او در فکر خود کاملاً اسیر است و نمی تواند مخاطب «کونوا احراراً فی دنیا کم» باشد او هنوز این امر بدیهی را درک نکرده که خداوند در حرام خیری و برکتی نگذاشته است و  زندگی و نهاد مقدس خانواده وقتی با حرام شروع شود قطعاً برکتی نخواهد داشت خداوند می‌فرماید: (وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا) کافر حتی فکر جلو افتادن را هم نکند و امام حسین(ع) فرمود:

من حاول امراً بمعصیه الله کان افوت لما یرجو و اسرع لما یحذر

و امیر بیان امیر مومنان چه نیکو فرمود:

ما خیر خیر لا ینال الا بشر

و باز فرمود:

ما ظفر من ظفر الاثم به والغالب بالشر مغلوب

گاهی مستی شهوت باعث می شود که این گونه حکمت ها که ناظر بر سنت های قطعی آفرینش است کنار گذاشته شود بعد از آن کسی که با حرام زندگی تشکیل داده تازه متوجه می شود که به چه آتش جهنمی وارد شده آن لحظه می گوید خداوند نصیب گرگ بیابان هم نکند.

شعارهای امام حسین(ع) هر کدام به منزله یک مدرسه است عزادار آرمانی باید در این مدارس شاگردی بکند .

 یک شعار امام حسین این است که« هیهات من الذله» عزادار واقعی باید با دقت حساسیت و وسواسی تمام دقت و تحقیق کند که در روزگار ما از کدام اردوگاه صدای هیهات من الذله می‌آید؟ سپس باید با لبیک به سیدالشهداء به آن اردوگاه وارد بشود بعد از آن می توان گفت این شخص عزادار واقعی است وقتی عزادار در اشتباهی بزرگ با این شعارها کاری ندارد و می‌گوید سیاست نباید با عزاداری مخلوط شود و بگوید من فقط برای گریه کردن بر امام حسین(ع) به مجلس عزا می آیم بعد از گریه با هیچ چیزی کار ندارم‌ سینه و زنجیر می‌زنم و با کسی کاری ندارم در حالی که امام حسین با همه چیز کار دارد. امام حسین با همه چیز کار داشت که شهید شد.

حال باید در حد وسیعی در عزاداری ها تبیین شود که امروز صدای هیهات من الذله از کجا می‌آید؟فقط از جبهه مقاومت اسلامی، فقط از موالیان انقلاب اسلامی، فقط از اردوگاه مقام معظم رهبری بنابراین باید علیه “مثل یزید” قیام کنی و به عشق سیدالشهدا به اردوگاه جبهه مقاومت و اردوگاه انقلاب اسلامی وارد بشوی و به عشق سیدالشهداء در خدمت منویات رهبری و در خدمت اهداف انقلاب اسلامی باشی در این صورت باید گفت طوبالک ثم طوبالک

 ما الان در مقابل دو راهی یک ذلت و عزت بزرگ ایستاده ایم آمریکا می‌خواهد ذلت و برده داری مشمئز کننده ای برای ملت ما و بلکه برای کل مسلمانان تحمیل کند همانطور که برای کشورهای اسلامی عملاً تحمیل کرده است عزادار واقعی اینجا باید بگوید نحن ابناء الحسین هزینه پرداخت بکند و ذلت را قبول نکند آمریکا به تمام ملت ها گفته باید در برابر اسرائیل خضوع و رکوع کنید او حق ویژه دارد آنها ملت برگزیده هستند و همه دنیا باید در خدمت اشرار اشغالگر فلسطین باشد در اینجا اگر امام حسین(ع) بیاید – به تعبیر شهید مطهری – حتماً با اسرائیل جنگ می‌کند امام حسین خودش فرمود: با مثل یزید کار دارم حال اگر عزادار یا شاعر یا مداح  اینگونه بود او قطعاً در اردوگاه سید الشهداء است شاعر  سید الشهدا باید با افکار سید الشهدا زندگی بکند شعر انقلابی بگوید نه اینکه برای خودت عار بداند که وارد سیاست شود مشهور است در یک شهر ایران روز عاشورا قمه زنی می‌کردند  در آن طرف روس‌ها چند تن از بزرگان آن شهر را اعدام می‌کردند این عزاداران قمه زنی می‌کردند و می‌گفتند ما برای امام حسین(ع) و برای اجر و ثواب قمه می زنیم و با سیاست کاری نداریم عجیب است که بیگانه وارد مملکت شده مفاخر کشور را سلاخی می کند که بالاتر از آن دیگر ذلتی نیست اما عزادار تماشا می کند و می گوید من فقط برای گریه و عزاداری آمده ام در زیارت اربعین می خوانیم:

 وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلاَلَةِ

از این معلوم می شود که در فاجعه کربلا جهالت نقش اصلی را ایفا کرده است یعنی دشمن اصلی امام حسین (ع) نه شمر و سنان بلکه جهالت امت است. عمان سامانی چه نیکو سروده است: