جستجو
جستجو
تغییر سایز-+=

اشعاری از مرحوم علامه طباطبایی در رثای سالار شهیدان

اشعاری از مرحوم علامه طباطبایی«قدس سره الشریف» در رثای سالار شهیدان

بسم  الله الرحمن الرحیم

این اشعار را معظّم له در تبریز در سال 1327یا 1328 ه.ش سروده اند و نسبت به خواندن آن در مجلس روضه هایی که در منزل اخوی مکرّم ایشان بر پا بوده، عنایت داشته اند.

دست همت ز سراب دو جهان مي شويم /  شور يعقوب کنان يوسف خود مي جويم

که کمان شد ز غمش قامت چون شمشادم

گفت هر چند عطش کنده بن و بنيادم /  زير شمشيرم و در دام بلا افتادم

هدف تيرم و چون فاخته پر بگشادم  /  فاش مي گويم و از گفته ي خود دلشادم:
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

من به ميدان بلا روز ازل بودم طاق  / کشته يارم و با هستي او بسته وثاق
من دل رفته کجایم و کجا دشت عراق! / طاير گلشن قدسم، چه دهم شرح فراق
که در اين دامگه حادثه چون افتادم

لوحه سينه من گر شکند سُم ستور  / ور سرم سير کند شهر به شهر از ره دور
باک نبود که مرا نيست به جز شوق حضور/  سايه طوبي و غلمان و قصور و قد حور
به هواي سر کوي تو برفت از يادم

تا در اين بزم بتابيد مه طلعت يار / من خورم خون دل و يار کند تير نثار
پرده بدريده و سرگرم به ديدار نگار / نيست بر لوح دلم جز الف قامت يار
چه کنم؟ حرف دگر ياد نداد استادم

تشنه وصل وي ام آتش دل کارم ساخت / شربت مرگ همي خواهم و جانم بگداخت
از چه از کوي توام دست قضا دور انداخت / کوکب بخت مرا هيچ منجم نشناخت

يارب از مادر گيتي به چه طالع زادم؟

لینک کوتاه :

darolershad.org/?p=9409

جدیدترین عناوین خبری

پربازدیدترین خبرها

مطالب مرتبط

ثبت دیدگاه

یک پاسخ ارائه کنید