به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اردبیل، آیت الله سید حسن عاملی در خطبه اول نماز 22 تیرماه و هم چنین اضافاتی توسط معظم له بر این خطبه اظهار داشت: تقوا توشهای برای ابدیت انسان است ابدیتی که تمامی ندارد ؛ حضرت آیت الله حسن زاده آملی می فرمود در تصویر آن حتی نمی توان گفت تا خدا خدایی می کند ! علامه طباطبایی در بیان آن میگوید هستیم که هستیم! آیا انسان عاقل روی ابدیت با این معنا معامله میکند و یا در برابر آن احتیاط را از دست میدهد؟آنهایی که در اینجا پشیمان میمیرند اگر وحشت آنها را بین اهل دنیا تقسیم کنند انسانها همه دق میکنند انسان وقتی به غسالخانه میرود اگر خداوند یک گوش غیبی به او بدهد تا قدرت شنوایی پیدا کند میبیند که چه غوغا و آشوبی است یکی فریاد میزند و میگوید:” … رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ” ( گوید: بارالها، مرا به دنیا بازگردانید تا شاید با اموال خودم به گذشته را تدارک و اعمال صالحه به جای بیاورم.)
دیگری فریاد میزند: ” رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ” (پروردگارا (عذاب) ما را اندک مدتی به تأخیر افکن تا دعوت تو را اجابت کنیم و پیرو رسولان (تو) شویم (و از هر کار بد بازگردیم. ) یعنی خدایا ما را برگردان و مهلت بده به دعوت تو لبیک میگوییم حجاب خود را برنمیداریم رشوه نمیخوریم با ۱۲۴ هزار پیامبر سراغ ما آمدهای به آنها لبیک میگوییم
سومی فریاد میزند:” لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ مِنَ الصَّالِحِينَ” (پروردگارا، چرا اجل مرا اندکی تأخیر نینداختی تا صدقه و احسان بسیار کنم و از نکوکاران شوم؟!) یعنی به خداوند گلایه می کند.
چهارمی فریاد میزند:”رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ”(پروردگارا، اینک (عذاب تو را) به چشم دیدیم و (سخن رسولانت را) به گوش گرفتیم، پس ما را (به دنیا) باز گردان تا صالح و نیکوکار شویم که اکنون (وعده تو را) به چشم یقین مشاهده کردیم!)
اما مگر دستگاه ربوبی شوخی دارد؟ وقتی کسی مرد به مردگان هزار ساله پیوست و سر و کارش با خداست!
پنجمی فریاد میزند: “يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي”(ای کاش برای زندگانی ابدی امروزم کار خیری انجام میدادم.) یعنی الان می فهمم که حیات واقعی اینجا بوده است
ششمی فریاد میزند: “هَلْ إِلَى مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ” (آیا راهی به بازگشت (به دنیا) برای ما هست؟)
هفتمی فریاد میزند: “رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ”(پروردگارا، ما را از جهنم بیرون آر، که اگر دیگر بار عصیان تو کردیم همانا بسیار ستمکار (و محکوم به هر گونه کیفر و عذاب سخت) خواهیم بود.)
هشتمی فریاد میزند: ” يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ”(ای کاش ما را به دنیا باز میگردانیدند تا دیگر آیات خدا را تکذیب نکرده و ایمان میآوردیم!)
ای کاش میتوانستم از اینجا بازگردم بعد دیگر آیات خداوند را تکذیب نمیکردم با بیپروایی نمیگفتم من آیات حجاب را قبول ندارم! تو کیستی که در برابر خداوند که مالک توست بگویی حجاب خدا را قبول ندارم از ملک خداوند خارج شو بعد هر خلافی میخواهی بکن
نهمی فریاد میزند:قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ” (گویند: بارالها (رحم کن که) بدبختی بر ما غلبه کرد و کار ما به گمراهی کشید.پروردگارا، ما را از جهنم بیرون آر، که اگر دیگر بار عصیان تو کردیم همانا بسیار ستمکار (و محکوم به هر گونه کیفر و عذاب سخت) خواهیم بود.)
خدایا شقاوت ما را فرا گرفت ۸۰ سال درک نکردیم برای چه زندگی میکنیم؟چرا اینجا آمدهایم؟ این عالم صاحب دارد مقصد و تدبیر دارد چه کسی تصادفی یک بنای کوچک را بی هدف خلق میکند تا خالق این کائنات هم این جهان را بیهوده خلق کرده باشد و تو را به حال خود رها کند. “أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى “(آيا انسان گمان مى كند بى هدف رها مى شود)
روزگار و چرخ و انجم سر به سر با زیستی
گرنه این روز دراز دهر را فرداستی
دهمی فریاد میزند فریادش را هم خداوند تصریح میکند چون میفرماید: “وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا” (و آن کفّار در آتش دوزخ فریاد و ناله و داد می زنند)
در این دنیا میبینی وقتی به دختر مکشفه میگویند حجابت را رعایت کن فریاد میزند و داد و بیداد راه می اندازنند او بعد از مرگش نیز فریاد خواهد زد و در این حال خداوند خواهد فرمود: “لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لَا تُنْصَرُونَ” ( (و ما فرماییم که) داد نزن، که امروز با داد زدن از ما به شما هیچ مدد و یاری نخواهد رسید)
به چنین فرد هتاک باید گفت الان شب است تاریک است صبر کن سحر همه چیز معلوم میشود آن وقت حقیقت خودت و حقیقت آیات خدا را خواهی فهمید :
سوف تری اذا انجلی الغبار
افرس تحتک ام حمار؟
در هر صورت این دهمی حرف خود را با فریاد می زند و می گوید: ” رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ” (ای پروردگار، ما را (از این عذاب) بیرون آور تا بر خلاف گذشته به اعمال نیک بپردازیم.)
خدایا ما را از اینجا خارج کن تا کارهایی انجام دهیم که قبلاً انجام نمیدادیم این هشدارهای تکان دهنده را همه افراد جامعه و همه خانواده ها باید بشنوند به نماز جمعه بیایید در مجالس تفسیر شرکت کنید از مجالس اخلاق و موعظه غفلت نکنید برای ادای دین پدری و مادری حتماً دست فرزندان را بگیرید و به مجالس تذکر مثل نماز جمعه بیاورید این فرد دهمی میگوید خدایا ما تماماً اشتباه کردیم ما را بازگردان در آن صورت جور دیگر زندگی را طراحی میکنیم و دیگر سراغ آن گونه زندگی اشتباه نمی رویم اما در برابر همه این فریادها گفته می شود ” فَنَادَواْ وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصࣲ”( پس [در حال نابودى] فرياد [كمك] سر مىدهند و حال آنكه [در آن زمان] ديگر فرصت هيچ گريزى نیست) و بلکه خود خداوند وارد صحنه می شود و می فرماید: “مَا يُبَدَّلُ ٱلۡقَوۡلُ لَدَيَّ وَمَآ أَنَا۠ بِظَلَّـٰمࣲ لِّلۡعَبِيدِ” (اوضاع نزد من هرگز دگرگون نمىشود و من هرگز به بندگانم ستم كار نيستم) این آیه از وحشتناک ترین آیات قرآن است و برای میت هیچ مصیبتی بالاتر از این نیست که متوجه بشود هیچ چیز قابل تغییر نیست.
تا اینجا هر چه گفتیم آیه بود فریادهای بعد از این روایت است
یازدهمی فریاد میزند: “اجلونی اجلونی” من را از غسالخانه برندارید من را به قبر نبرید به من مهلت بدهید به من مهلت بدهید اما اگر عملش خوب باشد میگوید: “عجلونی عجلونی”زود باشید من را به منزل اصلی و ابدیت برسانید.
خدایا ! ما از کدام فرقه خواهیم بود؟ آیا خواهیم گفت اجلونی اجلونی یا خواهیم گفت عجلونی عجلونی
این همه ولنگاری و بیمبالاتی ما را به کجا خواهد رساند؟ به تعبیر امام سجاد(ع) “لیت شعری الی ما یکون مسیری” ای کاش می دانستم سرنوشت من به کجا منجر خواهد شد
پرکاهم در مصاف تند باد
خود ندانم در کجا خواهم فتاد
دوازدهمی فریاد میزند:” این تذهبون بی این تذهبون بی ” (من را کجا می برید؟ من راکجا می برید؟)
اما بهتر از همه این فریادها فریاد آخری است اصل حرف حرف اوست او وقتی می بیند که آنجا امکان بازگشتی وجود ندارد و امکان ندارد کسی به حرفش گوش کند آنجا یک حرف خاصی به زبان می آورد فریاد بر سر اهل بیتش میکشد و میگوید: “لا تَلْعَبَنَّ بِکمُ الدُّنیا کما لَعِبَت بی” (دنیا شما را آنطور که من را بازی داد بازی ندهد)
بله در زندگی بازی کن اما با زندگی بازی نکن دنیا جای بازی کردن نیست دنیا جای شوخی نیست در برابر این آیات و روایات فقط باید به خداوند پناه برد باید از او مدد خواست تا در برابر این هشدارهای آسمانی بیحساب زندگی نکنیم.
آیت الله عاملی در بخش دیگری از خطبه اول اظهار داشت: در محرم هستیم اگر میخواهیم ماهیت نهضت عاشورا را بدانیم به شعارهای امام حسین(ع) نگاه کنیم و از این طریق درک کنیم که امام حسین(ع) چرا قیام کرده است سپس طبق شعارهای حضرت عمل کنیم و الا قطعاً با حضرت سیدالشهدا با فکر او و مرام او بیگانه هستیم حرکت حضرت حرکت اصلاحی است ” انما خرجت لطلب الاصلاح في امة جدي”
آیا ما سهمی از اصلاح داریم یا خیر؟ آیا نمیخواهیم شباهت به حضرت داشته باشیم؟ حضرت میفرمایند من برای امر به معروف و نهی از منکر آمدهام “اُرِیدُ ان آمُرَ بِالْمَعرُوفِ و انهی عَنِ الْمُنکَرِ” اگر در زندگی ما منکر باشد اگر در عزاداریهای ما منکر موج بزند در آن صورت ما عزاداری نمیکنیم بلکه با امام جنگ میکنیم یزید اهل منکر بود که امام با او بیعت نکرد اگر عزاداریهای ما محل گناه و زمینه ساز گناه باشد در آن صورت باید از خود بپرسیم آیا ما راه امام را میرویم یا راه یزید را ؟ حضرت زینب بر سر یزید فریاد کشید و فرمود چرا حجاب از سر خانمها باز کردهای!(ابدیت وجوههن)؟
اگر مجلس عزاداری امام حسین(ع) یک فرصت باشد تا با بدحجابی یا بی حجابی تبرج جاهلی بکنیم، در آن صورت آیا ما در کنار حضرت زینب قرار گرفتهایم؟ یا در کنار یزید ؟
بعضی ها چنین فکر میکنند که تنها با لباس مشکی پوشیدن همه چیز تمام میشود؟ با صد لعن و صد سلام وظیفه تمام می شود؟ آیا اگر ده روز صدای موبایل خود را عوض کنیم حق امام حسین را ادا خواهیم کردو حسینی خواهیم شد؟ آیا با تغییر صدای ضبط ماشین به مدت ده روز کسی حسینی می شود ؟ آیا سر امام حسین برای ده روز محرم بریده شده است؟
آیا امام حسین فقط برای ده روز محرم جاذبه دارد؟ حیف است سر امام به خاطر ده روز محرم بریده شود طبق روایات مزد خون گلوی امام حسین(ع) مسئله امامت است حضرت زهرا(س) در زمان حمل سیدالشهدا با اخبار پیامبر متوجه شد که فرزندش چه عاقبت وحشتناکی دارد و لذا خیلی محزون گشت جبرائیل نازل شد و به رسول خدا(ص) در مقام تسلی عرض کرد خداوند می فرماید به زهرا بگو مزد خون گلوی حسین، امامت است تا صحبت امامت پیش آمد حضرت زهرا(س) عرض کرد راضی هستم عزادار باید دقت کند که مبادا کارهایی انجام دهد که کار یزید است نه امام حسین به کربلا نگاه کنید آنجا به خیمهها آتش زدند و سوزاندند الان هم با بیحجابی به ایمان و اعتقاد جوانی که عاجز از ازدواج است آتش میزنند چادر سوخته را میتوان جبران کرد اما ایمان از دست رفته جوان چگونه جبران خواهد شد ؟ آیا نه این است که قرآن برای ساختن باور است؟ پس باور سوزی از قرآن سوزی بدتر است
کشف حجاب بدون تردید مایع اغوا و اضلال است و صاحب آن با کشف حجاب یا بد حجابی تبدیل می شود به “مضل” ! و حضرت سید الشهدا فرمود ” وَمَا كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا ” ( هرگز گمراه کنندگان را به مددکاری نگرفتم)
حضرت با قرائت این آیه می فرماید هیچ وقت شخص مضل را به اردوگاه خود راه نمیدهم یعنی سر امام کلاه نمی رود شخص مضل اگر در اردوگاه امام حسین نیست پس در کجاست؟ او خیال می کند که عزادار امام حسین است
بعضی از خانم ها در برابر چشمان جوانان آن هم در عزاداری کشف حجاب میکنند با آرایش غلیظ یا آرایش مخصوص محرم که به تازگی مُد شده است سپس به عزاداری یا تماشای عزاداری میآیند جوان هم که نمیتواند ازدواج کند طبعاً در آتش گناه می سوزد آتش زدن آن هم به ایمان جوان یا تعذیب او قطعاً اضاعه حق و یک عمل مجرمانه است چنین اقدامی گاهی به منزله قتل است در حدیث است “ان الله یعذب الذین یعذبون الناس فی الدنیا” یعنی هر کس در این دنیا انسان ها را عذاب بکند خدا در آخرت او را عذاب خواهد کرد اگر کسی آرزو دارد که در کربلا آتش را خاموش کند بسم الله الان بیاید آتش اصلی را خاموش کند یک عزادار باید توجه کند که آنچه از او می خواهند هماهنگی با سیدالشهدا است یک بخش از هماهنگی این است که امام حسین(ع) در کربلا پریشان ، غمگین ، خسته ، تشنه و غبارآلود بود آیا آرایش غلیظ با لباس مشکی شباهتی به آن هیات حزنیه امام دارد؟ در روایت است که امام صادق(ع) از یکی از اهالی کوفه پرسید آیا به زیارت جدم حسین(ع) می روید؟ گفت : بله با افتخار می رویم حضرت فرمود : اگر نروید بهتر است (لا تزورون خیر من ان تزوروا !) گفت آقا جان کمرم شکست این چه حرفی است که می فرمایید (قصم ظهری ) حضرت فرمود: برای اینکه جدم در کربلا آشفته ، پریشان ، غبار آلود با ظاهر بهم ریخته بود(شعثا غبرا) اما شما شنیده ام که با حلویات و شیرینی جات و التذاذات مادی به زیارت جدم می روید.
از عجایب امور این است که عزادار محترم میداند امام حسین(ع) برای امر به معروف و نهی از منکر آمده است اما یک کلمه نهی از منکر نمیکند امام، آقا و محبوب تو میگوید برای امر به معروف و نهی از منکر آمده ام یعنی آن را از تو میخواهم لااقل در برابر منکرات یک کلمه حرف بزن اگر برای ثواب به عزاداری آمده ایم ثواب تمام عبادات از جمله عزاداری در برابر امر به معروف و نهی از منکر مثل نم در برابر دریاست (کنفثه فی بحر لجی)
اکثر مداحان محترم حتی یک کلمه از قبح بیحجابی یا استخفاف به نماز حرف نمی زنند اکثریت عملاً می گویند ما آمدهایم گریه کنیم و برویم و با چیز دیگری کار نداریم! به این ها باید گفت اولاً امام حسین با همه ارزش های اصیل زندگی بشر کار دارد و به خاطر همین شهید شد ثانیاً سخن شما را قبول می کنیم گریه کن اما گریه کردن امام حسین “عبره” است “دمعه” نیست.
عبره یعنی تو را عبور داده و میبرد حالا بسم الله بگویید این گریه که یک قطره آن می تواند آتش جهنم را خاموش کند تو را از کجا به کجا عبور داده است!؟ گریه کردن اگر تو را به مقام واهمه قدسی، معنویت، نورانیت و کف نفس بالا نبرد این چه عزاداری شد؟ما برای پیدا کردن سنخیت با سید الشهدا به مجالس عزاداری می آییم هر کس می خواهد معنای “عبره” را بفهمد به این مطلب توجه کند که سید الشهدا(ع) در حالی که خنجر بر گلویش بود خطبه می خواند یعنی اگر حرف او را می پذیرفتند او نیز آنها را می پذیرفت ولو تمام عزیزان خود را از دست داده بود.
در طول تاریخ هیچ کس مثل امام حسین(ع) اراده قدرتمند ندارد آیا از این اراده سهمی گرفتیم؟ امام حسین( ع) از جان و از اهل بیت خود گذشت اما ما نمی توانیم از یک نگاه شهوی یا از یک تعریف و تمجید بگذریم یا در محیط خانه نمی توانیم در اختلاف خانوادگی از منیت خود بگذریم و نهاد مقدس خانواده را به پرتگاه طلاق می کشانیم.
یک عده روشن فکر هم پیدا شده اند و از سر مغالطه میگویند معضلات اقتصادی را حل کنید با بیحجابی چه کار دارید! این روشن فکرها دقت کنند دقیقاً وقتی حریم شکست مردم امام کُش شدند! چرا در کربلا امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) هر دو بزرگوار یک عده را با اسم مادرشان صدا میکنند
وقتی حریم بین زن و مرد شکست و مردم امام کُش شدند وقتی جماعتی تربیت شدند که شخصیتی آسمانی مثل امام حسین(ع) را زیر سم اسب ها پایمال کنند در آن صورت تو همه چیز را از دست داده ای دیگر چیزی نداری تا برای آن اقتصادی درست کنی اهل بیت در کربلا گاهی میگویند: “یابن مرجانه” گاهی میگویند: “یابن راعیه المعزی” گاهی می گویند:”یابن الزرقاء” و… همه اینها را با اسم مادرشان صدا می زنند طبعاً پیام آن برای همه معلوم و این هشدار بسیار بزرگی است.
سید بن طاووس میگوید آنهایی که بر بدن امام حسین علیه السلام با اسب تاختند بیوگرافی آنها را نگاه کردیم دیدیم همه از زنا به وجود آمده و همه از اولاد بغایا هستند!
عزاداری یعنی امام حسین علیه السلام را به شهر خود دعوت کنیم الان امام حسین(ع) وارد شهر ما بشود اوضاع را چگونه خواهد دید؟ باید هر کجا را نگاه کرد شعار خود را ببیند هر کجا را نگاه کرد باید معالم خود را ببیند حضرت به خداوند عرض کرد آمدهام: “لنری المعالم من دینک”
اگر تشریف بیاورند این خانم های بیحجاب این خودنمایی ها و آرایش ها و این ارتباطات نامناسب را ببیند چه خواهند فرمود؟ میفرمایند شما اشتباه کرده اید مرا به شهر خود دعوت کرده اید باید کس دیگر را دعوت می کردید!!!
امیرالمومنین علیه السلام وقتی به کوفه آمدند دیدند زن ها همه حجاب بر سر دارند اما کوچهها تنگ است و تنه به تنه میخورد دو کلمه فرمودند و همه چیز تمام شد حضرت بالای منبر رفتند و فرمودند: “اما تستحیون و لاتغارون” ( آیا حیا و غیرت ندارید؟)
الان امیر المومنین همان جمله را از باب “جری” به ما هم می گوید ما چه عکس العملی داریم؟ اهل کوفه فوراً حیا کردند و همه چیز را جمع کردند حالا اهل کوفه جلو افتاده اند یا ما؟ آیا اینجا می توانیم بگوییم ما اهل کوفه نیستیم.
امام حسین(ع) میگوید من چیز جدیدی برای شما نیاوردم “اسير بسيرة جدي و ابي” راه پیامبر(ص) و پدرم را میروم.
به سیره پیامبر(ص) نگاه کنید، پیامبر(ص) به مسجد خود دو درب گذاشت فرمود خانمها و آقایان به همدیگر برخورد میکنند در مردان باب البقیع است و در زنان باب النساء
حضرت رسول (ص) بعد از نماز سریعاً بلند نمیشدند چون می دانستند که وقتی حضرت بلند نشود اصحاب نیز بلند نمی شوند و مسجد را ترک نمی کنند صحابه عرض کردند یا رسول الله(ص) چرا دیر بلند می شوید؟ فرمود: اول بگذارید خانمها خارج شوند، تا زمانی که من بلند نشدهام آقایان برنمیخیزند.
و حضرت فرمود: ” ليس للنساء من سروات الطريق شئ” هرجا دیدید مسیر تنگ شد حرمت خانم ها حفظ شود خانمها از جایی بروند که شان و کرامت آنها حفظ شود این سیره پیامبر(ص) است.
امام حسین(ع) فرمود من سیره پدرم را می روم سیره امیر(ع) چیست؟ امیر(ع)، حضرت زینب(س) را شبانه به قبر شریف پیامبر(ص) میبردند حضرات امام حسن و حسین یک طرف و خود حضرت در جلو و به امام حسن(ع) میفرمود جلوتر برو قندیل [چراغ] را خاموش کن یک روز امام حسن(ع) پرسیدند چرا؟ حضرت فرمود: نمیخواهم نامحرمان هیکل خواهرت را در روشنایی چراغ ببینند! جناب مازنی میگوید ۱۲ سال با امیر المومنین همسایه شدم هیکل حضرت زینب را ندیدم!حالا روضه میخواهید؟ روضه اینجاست که امت با حضرت زینب(س) چه کار کرد! همه عزاداران دقت کنند که شخصیت امام حسین(ع) شخصیت قرآنی است و تمام حرکت حضرت اقتضا آیات قرآن است امام حسین(ع) صورت عملیاتی شده قرآن است، انسان کامل، صورت عینی قرآن و قرآن صورت کتبی انسان کامل است اگر امام ما امام قرآنی است پس بعد از دهه محرم باید شهر ما قرآنی شود ، خانواده ها قرآنی شوند، ادارات قرآنی شود ، بازار قرآنی شود، سیاست قرآنی باشد یعنی هر کجا را نگاه بکنی حقایق قرآن موج بزند حقیقت “یخرجهم من الظلمات الی النور” و حقیقت “ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم” خودش را نشان بدهد اگر ماجرا عکس شد و آیات قرآن زیر پا ماند و پایمال شد ما برای امام حسینی که شخصیت و نهضتش قرآنی است عزاداری نکرده ایم برای شخص دیگری عزاداری کرده ایم . خداوند در قرآن اعلام کرده اگر قرآن من خلاصه شود محصول آن دو کلمه می شود : عدالت و صداقت”وَتَمَّت كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدقًا وَعَدلًا” (و کلام پروردگار تو، با صدق و عدل، به حدّ تمام رسید) جاذبه امام حسین(ع) با همین صدق و عدل است و عزادار با عزاداری خود در واقع به صدق و عدل لبیک می گوید در زیارت نامه امام می خوانیم: ” أَشْهَدُ أَنَّكَ [قَدْ] أَمَرْتَ بِالْقِسْطِ وَ اَلْعَدْلِ وَ دَعَوْتَ إِلَيْهِمَا وَ أَنَّكَ صَادِقٌ صِدِّيقٌ صَدَقْتَ فِيمَا دَعَوْتَ إِلَيْهِ” (یعنی شهادت می دهم که اساس نهضت تو این است که تو به قسط و عدل دعوت گردی و تو در دعوت خود صادق و صدیق هستی)
امام حسین(ع) که به هیچ کس التماس نمیکند به دشمن التماس کرد که یک شب به من فرصت بدهید نماز و قرآن بخوانم روز عاشورا وقتی نماز میخواند عمداً در اول وقت میخواند و در داخل خیمه هم نمیخواند در نتیجه یک نفر از اصحاب هم که خود را سپر کرده بود شهید می شود عجیب است که امام حسین را با تیر و نیزه هم نتوانستند از نماز جدا کنند حالا بعضی از عزاداران در وقت اذان و نماز در خیابان طبل می زنند و می گویند : “حسین پاینده ائتدی الصلاتی”خوب تو هم بیا و نماز را پاینده کن! فردی که نماز اول وقت را در کربلا متذکر بود یکی از بهترین اصحاب امام حسین(ع) بود او حرف عجیبی به امام گفت ، او عرض کرد: فدایت شوم وقتی نماز داخل شده و من می خواهم به میدان بروم اگر شهید بشوم در حالی شهید می شوم که نمازی را که بر گردن من آمده نخوانده ام من نمی خواهم خدا را در حالی ملاقات کنم که نماز واجب بر گردنم مانده است و لو شهید شده باشم.
من از بزرگان محلات تاریخی ششگانه اردبیل سوال می کنم که چرا یک دستورالعمل صادر نمیکنید که دسته جات وقتی به بازار میآیند از ساعت ۱۲ تا 13 خارج نشوند اگر از شهری دیگر یا کشوری دیگر میهمانی بیاید یا معاندی ملاحظه کند که در وقت نماز صدای طبل و عزاداری بلند است چه قضاوتی خواهد کرد؟ آیا اهل بیت به ما نگفته اند “کونوا علینا زینا و لا تکونوا علینا شینا”؟ (یعنی برای ما زینت باشید نه ننگ و عار ) یعنی سوژه اهانت و تحقیر دست دشمنان ما ندهید آیا به ما نگفته اند “امتحنوا شیعتنا عند مواقیت الصلاه” هنگام اذان شیعیان ما را امتحان کنید.
یک حقیقت تلخ عزاداری ما را تهدید می کند خدا نکند این اتفاق بیفتد گویا که مراسم عزاداری ما رفته رفته به یک مراسم ملی تبدیل میشود تا مراسم دینی امر حرام وقتی وارد عزاداری شود آن عزاداری دیگر عزاداری دینی و عزاداری مطلوب معصومین نیست اگر مراسم، دینی باشد باید اقتضاءات دینی داشته باشد در آن صورت عزادار می شود حسینی. حسینی شدن محصول مدرسه امام حسین(ع) است حسینی یعنی منسوب به امام حسین(ع) عزادار باید حسینی باشد و حسینی هم بماند عزاداری برای سرگرمی ، تبرج جاهلی ، اغواگری ، نوازش چشمان آلوده ، رئیس و مرؤوس درست کردن و جای تخلیه هیجانات نیست برای مداحی شاد نیست.
آیا قابل تصور است که خدای ناکرده امام حسین(ع) بخواهد زمینه گناه را فراهم کند؟اگر عزاداری یا محل اجتماع عزاداری خدای نکرده به رفته رفته پارتی مختلط اشبه باشد آیا می توانیم بگوییم مراسم، مراسم دینی است؟ الان مداحی شاد درآمده است دختر و پسر به سی دی فروش مراجعه می کنند و می گویند به ما مداحی شاد بده مرادشان آن مداحی است که اگر به آن گوش کنی فقط رقص کم دارد! یعنی دقیقاً مصداق این فرمایش رسول خدا(ص) که فرمود:”یطلبون الدنیا بعمل الاخرة” یعنی در آخر الزمان انسان ها بخشی از لذت های نفسانی خودشان را از اعمال عبودی می گیرند!
قرار نیست ما در عزاداری دنبال هوا و هوس و التذاذات حرام باشیم قرار است برای سیدالشهدا(ع) گریه کنیم با او پیمان ببندیم و با او بیعت کنیم همه عزاداران دقت کنند که سید الشهدا برای قلب ها و عقل ها شهید شده نه برای چشم ها و اگر چشم ما گریان است این اشک “عبره” نام دارد یعنی ما را عبور می دهد تا عقل ما و فکر ما متحول شود و احساس های بزرگ در قلب ما رویش داشته باشد جوانی که نداند بعد از ۱۴۰۰ سال چرا ما برای امام حسین(ع) گریه میکنیم و فلسفه عزاداری چیست محصول آن همین میشود که میبینید امام حسین 1400 سال پیش شهید شده است چرا الان ما گریه می کنیم؟ آیا به تعبیر مولوی خبر شهادت حضرت به ما دیر رسیده است؟! نخیر گریه میکنیم تا با امام حسین(ع) و مرام او و فکر او و مقصد او و روش او هماهنگ شویم
گریه کردن یعنی هماهنگ شدن با مرام امام حسین(ع) گریه یعنی بیعت با مرام سید الشهدا گریه یعنی گفتن لبیک به هل من ناصری که شخصی نیست گریه می کنیم تا مرام امام حسین زنده بماند شعارهای امام حسین جهانی و گم شده بشریت است این شعارها مثل قرآن به اقتضای “لن یفترقا” در هر دوره زنده است و ما گریه میکنیم تا این شعارها و مکتب این شعارها زنده بماند اصل مرام امام حسین(ع) حداقل سه مطلب بسیار خطیر است: اول آن رهبریت صالح است گریه میکنیم که تا حساسیت خود را به زمامداران خودسر ، ناصالح و ستمگر نشان دهیم تا همیشه تولیت جامعه دست رهبر صالح باشد و الا اثری از دین ناب نخواهد ماند.
گریه میکنیم تا انزجار خود را نسبت به طاغوت نشان دهیم و اعلان کنیم که هیچ وقت با طاغوت و با حکام جور زندگی مسالمت آمیز نخواهیم داشت امام مظلوم ما به آنها “نه ” گفته و ما هم “نه” خواهیم گفت برای “نه” گفتن هزینه بسیار سنگین پرداخت کرد ما هم با عزاداری می گوییم برای پرداخت هزینه آماده ایم گریه ما لبیک به ندای امام مظلوم است که فرمود ” و لکم فی اسوه” یعنی دنبال من بیایید مرام دوم امام این است که سنگین ترین هزینه را در مسیر عزت و عزیز ماندن پرداخت بکنیم تا عزت مسلمانها حفظ شود در تاریخ کسی مانند امام حسین(ع) برای عزت هزینه نگذاشته است همچنان که هیچ کس مثل او برای دین خود هزینه پرداخت نکرده است دین داری بدون هزینه در ادبیات امام نیست و سوم اینکه گریه می کنیم تا تابلوی سر راه گم نشود حادثه کربلا تابلوی بزرگی است تا امت راه را گم نکند و از خود سوال کند که چرا نبوت حضرت خاتم الانبیا از یزید سر درآورد؟ اینها را از نهضت امام حسین(ع) الهام میگیریم ده روز الهام میگیریم و یک سال با این الهام زندگی میکنیم ما با عزاداری دنبال مثل یزید هستیم امام فرمود من با مثل یزید کار دارم و با این جمله جاودانه شد یعنی اگر می خواهید حسینی باشید اول مثل یزید را در عصر خود پیدا کنید مرحوم مطهری فرمود: اگر امام حسین(ع) تشریف بیاورد قطعاً علیه اسرائیل جهاد می کند پس با عزاداری و با رفتن به زیارت آن امام مظلوم می خواهیم مثل یزید و زمامدار خودسر را پیدا کنیم و بگوییم تا کودک شیرخواره خواهیم داد اما با تو بیعت نخواهیم کرد و ظلم و ظالم را تایید نخواهیم کرد.
با عزاداری میخواهیم اخلاق ما اخلاق حسینی باشد تمام سوژههای اخلاقی و سرفصل های اصلی اخلاق آرمانی در کربلا و کاروان کربلاست شخصیت امام حسین (ع) شخصیت قرآنی است بعد از دهه محرم شهر ما ، خانواده ما ، بازار ما ، سیاست ما باید قرآنی باشد امام حسین(ع) از جهت قدرت اراده شخصیت بی نظیر تاریخ است با هیچ مصیبتی نتوانستند اراده او را بشکنند بلکه هر چه فتیله را بالا کشیدند یعنی هرچه مصیبت زیادتر شد خطبه های امام حماسی تر گردید عزادار باید از این اراده توشه بگیرد یعنی عزادار بعد از عزاداری باید کف نفس و واهمه نفسی پیدا کند بعد از محرم از رشوه، بیحجابی، خیانت و سوء خلق در منزل بترسد از بیعفتی هراس داشته باشد تا با امام سنخیت پیدا کند امام از جان خود می گذرد از عزیزان خود می گذرد اما ما نمی توانیم از یک نگاه حرام یا از رشوه ایی که در ردیف اجرت زن زانیه و ثمن سگ ذکر شده بگذریم یعنی فاصله بین ما و امام وحشتناک است امام مظلوم در کربلا در هر باب سخن ناب دارد حتی به چگونگی لباس هم وارد شده است وقتی از حضرت زینب(س) لباسی خواست که دشمن در آن طمع و آن را غارت نکند و حضرت زینب(س) لباس تنگی آورد امام فرمود لباس تنگ لباس ذلت است من هیچ وقت لباس ذلت نمی پوشم. بعد از این سخن دیگر محال است عاشق آن امام بزرگ لباس ذلت بپوشد. اگر عاشق به شئون معشوق غیرت نداشته باشد عشق او عشق نیست هوس است وقتی هوس تمام شد عشق شروع می شود.
در طول تاریخ عزاداران واقعی با الهام از سیره سید الشهدا شاهکار ها آفریده اند حادثه کربلا و عزاداری و عشق به امام حسین(ع) در طول تاریخ به حرکت های بسیار ناب و ارزشمند و ماندنی منجر شده است.
امروز 22 تیر است، ۲۱ تیر روز حجاب و عفت و سالگرد قیام مبارک و خونین گوهرشاد است رضاخان وقتی دستور کشف حجاب داد چندین هزار عزادار و عاشق اباعبدالله زیر بار نرفتند و در یک درگیری خونین با آن قلدر بی سواد منصوب شده از طرف انگلیس فقط سر حجاب و عفت جان نفیس خود را در حرم امام رضا(ع) جلوی توپ و گلوله به مرام سید الشهدا اهدا کردند و گفتند دست از ناموس ما بردارید ما هیچ وقت زیر بار کشف حجاب نمی رویم آنها با آیات حجاب ، حجاب حضرت زهرا(س) و حجاب حضرت زینب(س) معامله کردند و گفتند حجاب خط قرمز ماست خون می دهیم ولی حجاب نمی دهیم و با صراحت گفتند قلدری، تحکم، طغیان و زمامداری خودسرانه در ایران عزیز ما ممنوع است این تاریخ درخشان ماست آن روز نتوانستند با گلوله، توپ و تانک حجاب را از دست ما بگیرند اما امروز در اثر جنگ روانی ، روحی ، تبلیغی و مکرالسیئات و مکر الیل و النهار دشمن از کجا به کجا رسیدهایم؟ در آن حادثه و در آن روزگار سیاه با توپ نمیتوانند حجاب را باز کنند اما اینجا بعضی از خانم ها که باید پایه گذار نسل صالح و سالم باشد ، شخصیت علمی اخلاقی داشته و به مقام رفیع “امة الله” برسد نقش اجتماعی مبارکی داشته باشد داوطلبانه میآید آرایش و رنگ موی خود را به معرض نمایش میگذارد و خود را با رنگ و لعاب و حضور جنسیتی به جامعه معرفی میکند.
چقدر خوب و توفیق بزرگی است که اهل تبرج و خودنمایان امروز یک لحظه تفکر بکنند که در حال حاضر میلیونها خانم مکشفه دوران طاغوت که با این رویکرد زیسته ، غفلت ها کرده و اغواگری ها نموده اند از بهشت زهرا از زیر خاک سیاه با حسرت تمام به این دنیا که “متجر اولیا الله” است نگاه میکنند و از غفلت ، بلاهت و فرصت سوزی خود تعجب میکنند چند روز دیگر بله فقط چند روز دیگر همین اتفاق برای اغواگران این روزگار وشرمندگان حضرت حق و اهل خصومت با آیات قرآن اتفاق خواهد افتاد و آن روز دوری نیست ” إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا وَنَرَاهُ قَرِيبًا” (که این مردم آن روز را بسیار دور (از امکان) بینند و ما نزدیک (به وقوع) میبینیم.) گل رویت بپژمرد آخر / وین طراوت در او نماند باز
عزادار توجه کند که اشک چشم ما و غم و حزن قلب ما هدیه مقدس به ساحت سید الشهدا است . هدیه نباید قرین “جنگ و نقار” باشد عارف بزرگ حاج ملا حسینقلی همدانی می فرماید: عبادت هدیه به خداست و گناه نقار و دعوا با خداوند است کسی که هر دو را در دست دارد معنایش این است که با یک دست هدیه می دهد و با دست دیگر به نزاع برمی خیزد چنین شخصی را غیر خدا هم نمی پذیرد چه رسد به خداوند که فرموده: “إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ” (بیتردید خدا (قربانی را) از متقیان خواهد پذیرفت.) اینکه هم عزاداری و هم کشف حجاب داشته باشیم هم عزاداری و هم ترک نماز داشته باشیم هم عزاداری و هم آرایشی که با آن نه وضو درست است و نه غسل هم عزاداری و هم استفاده مردان از طلا یا از صلیب که شعار کفر است داشته باشیم هم عزاداری و هم چشم چرانی و زنای چشم و تبرج جاهلی داشته باشیم و… همه این ها مصداق اجتماع هدیه و نقار و اهانت به ساحت عرشی سیدالشهداست.
امام صادق(ع) فرمود: ” ما انا امام الا لمن اطاعنی و من عصانی فلست بامام له” (یعنی من فقط امام کسانی هستم که به حرف های من عمل می کنند هر کس دستورات مرا را زیر پا بگذارد من امام او نیستم )
یعنی کسانی که زندگی خود را با سخنان ما تنظیم نکرده اند ما امام او نیستیم از طرف دیگر خداوند فرموده: ما در قیامت انسان ها را نه بر اساس شهر و کشور و قومیت و بلکه بر اساس امام شان به محشر می آوریم. ” يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ” ( (به یاد آر) روزی که ما هر گروهی از مردم را با پیشوایشان (به پیشگاه حقیقت) میخوانیم) و لذا در حق فرعون فرمود: “يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّار وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ”(فرعون پیروان خود را در قیامت پیشوایی کند و آنها را (با خود) به آتش دوزخ در افکند، که بسیار بد ورودگاه و منزلگاهی است.) پس کسی که سخن سید الشهدا را که سخن خداست زیر پا گذاشته او با امام مظلوم با محشر نخواهد آمد بلکه با امامی به نام هوا و هوس که آن را بر اراده امام مقدم کرده به محشر و پای حساب خواهد آمد.
تمام عزاداران باید به خروجی عزاداری و تاثیر آن در اصلاح جامعه دقت کنند چون خود امام فرمود: من جز برای اصلاح نیامده ام در روایت است که اگر یک قطره اشک در عزای امام حسین(ع) به جهنم بیفتد آتش آن را که آتش غضب خداوند است خاموش می کند”لاطفأت حرها و لا یوجد لها حر” یک عزادار واقعی باید از خود سوال کند که قطره ای که قدرت اطفاء نائره غضب خداوند را دارد چرا نمی تواند آتش های جامعه ما مثل طلاق و خیانت های مالی را خاموش بکند؟
امام مظلوم ما از همه چیز از جان و فرزندان می گذرد چگونه است که ما از یک نگاه شهوی، از گدایی به نگاه دیگران ، از گدایی تحسین و قضاوت دیگران و از به به گویی دیگران و از شندرگاز رشوه و مال حرام و… نمی توانیم بگذریم؟
همه عزاداران حتماً توجه کنند که ما حالا که شخصیت بی نظیری مثل امام حسین(ع) را داریم و دیگران ندارند در آن صورت باید از خودمان سوال کنیم که ما چه فرقی با دیگران داریم؟ به تعبیر دیگر داشتن امامی مثل سیدالشهدا(ع) که او را سید اهل ابا می نامند در چه عرصه هایی ما را بر دیگران مقدم کرده است ؟ و الا دیگران غبطه ما را نخواهند خورد و ما هم در آن صورت شان امام را ضایع کرده ایم که از این سرمایه عظیم سهمی نبرده ایم.
سید الشهدا(ع) در کربلا ذره ای برای اسباب ظاهری حساب استقلالی باز نکرد به محاصره کامل افتاد اما از فتح و ظفر صحبت کرد و شب عملیات به همه حتی علی اکبر(ع) و ابوالفضل(ع) رخصت داد که آنها نیز بروند یعنی می خواست در برابر حداقل 20 هزار لشگر تنهای تنها بماند! این اقدام، انفجار توحید است چرا ما از این وصف امام سهمی نمی بریم؟ و برای تشکیل زندگی مشترک خیال می کنیم راهی جز تبرج جاهلی ، خودنمایی و ارائه مفاتن بدن نداریم آن هم در محیط عزاداری بزرگواری که فرموده: ” مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیَةِ اللهِ کانَ أَفْوَتُ لِما یَرجُوا وَ اَسْرَعُ لِما یَحْذِرُ” (آن کس که انجام کارى را از طریق عصیان پروردگار بطلبد، آنچه را که امید دارد، زودتر از دست مى دهد; و از آنچه مى ترسد زودتر در آن واقع مى شود!) از خدای بزرگ می خواهیم ما را در اخذ توشه های بزرگ از عزاداری سید الشهدا(ع) برای ابدیت خود موفق کند و ما را در زمره عزاداران و ارادت مندان واقعی سیدالشهدا(ع) قرار دهد. همه ما باید در تقویت و تصفیه عزاداری سیدالشهدا(ع) که ثروت بسیار بزرگ زندگی ماست با تمام توان تلاش کنیم .
(از تمام هم وطنان عزیز ، حسینیان محترم و طالبان ثواب عظیم الهی و آرزومندان طهارت جامعه دعوت می کنیم در نشر این هشدار نامه ساعی باشند)