دوری از مجالس گناه

قال: يأتي على الناس زمان تكون العافيه عشرة اجزاء تسعة منها في اعتزال الناس و واحدة فی الصمت.

ترجمه حديث:

على بن مهزيار از امام حسن عسگرى يا امام هادى‏ عليهما السلام نقل كرده و مى‏ گويد:

زمانى فرا مى‏رسد كه عافيت ده جزء دارد كه نُه جزء آن كناره ‏گيرى از مردم و يك جزء آن سكوت است.

شرح حديث:

اسلام دينى اجتماعى است و مانند مرتاضها و صوفيها دعوت به جدايى از اجتماع نمى‏كند و مى‏فرمايد: يداللّه مع الجماعة و يا عليكم بالسواد الاعظم؛ اجتماع و جمعيّت از مسائلى است كه اسلام به آن اهميّت داده و به همين جهت نماز جمعه و جماعت مورد توجّه اسلام است. آيا چنين دينى دعوت به گوشه ‏گيرى مى‏ كند؟!  به طور قطع منظور روايت چيز ديگرى است و اشاره به زمانى است كه جلسات، ناسالم و مجالس توأم با گناه است كه در اين زمان نود درصد از عافيت در كناره گيرى از اين مجالس ده درصد آن هم در سكوت و سخن نگفتن جز به خير خواهد بود.

در اسلام حضور در مجالس گناه، گناه است هر چند تماشاچى باشد. در داستان امام صادق‏ عليه السلام آمده كه كسى حضرت را با جماعتى دعوت كرده بود و براى خوش‏آيند بعضى از حاضران ظرف شرابى آوردند، امام از جا برخاست و فرمود در مجلسى كه گناه شود حاضر نمى ‏شوم چون حضور در مجلس گناه هم گناه است.

در زمان ما مجالس گناه كم نيست و همان مجالس سبب نشر فساد و گناه مى‏شود. گاه به نام مجلس عروسى افرادى نيمه ‏عريان در آن حاضر مى‏شوند و جوانهاى مجرّد آلوده مى‏ شوند و گاه از يك مجلس عروسى ده‏ها طلاق بوجود مى‏ آيد و نطفه طلاقهاى متعدّد در آنجا منعقد مى‏شود و دهها جوان به انحراف كشيده مى‏شود و ده‏ها زن همسردار آلوده مى‏ شوند مجلس گناه مانند مجلسى است كه در آن آتش روشن شده است كه اگر دامان حاضران را نگيرد دود آن آتش دستگاه تنفّسى آنها را آلوده مى‏كند. بعضى مى‏گويند يك شب است ولى توجّه ندارند كه اين يك شب چه بلاهايى به دنبال دارد. در مجالس آلوده جوانان معتاد و آلوده مى‏ شوند به همين جهت ما به جوانان توصيه مى‏كنيم كه نماز را اوّل وقت بخوانيد و از مجالس آلوده به گناه بپرهيزيد و از دوستان ناباب دورى كنيد.

بنابراين روايت اشاره به پرهيز از مجالس گناه است كه عافيت و سلامت دين و دنيا در كناره‏ گيرى از اين مجالس است و بخشى هم در خلوت است كه زبان آلوده به غيبت و تهمت و… نشود.

آیت الله مکارم شیرازی – منبع سایت تهذیب حوزه