تغییر سایز-+=

 امام مهدی (عج) در تفاسیر اهل سنت

اعتقاد به یک مصلح و منجی که سرانجام جهان را به سوی عدالت رهنمون می ‌سازد و جامعة بشری را به سعادت و تکامل می ‌رساند، امری است که در بین تمامِ ادیانِ آسمانی مشترک است و ما مسلمانان نیز، به آمدن یک منجی از عترت پیامبر صلی الله علیه و آله که «مهدی» نام دارد و در آخرالزمان ظهور خواهد کرد، اعتقاد داریم؛ اما در میان فرقه‌ های مختلف، دربارة شخصیت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و ویژگی ها و نسبِ او اختلاف وجود دارد. از منظر مفسران اهل سنت برخی آیات قرآن دربارة حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف است که به بیان آن ها می پردازیم.

سیوطی در تفسیر این آیه نوشته است:«خواری و ذلت در دنیا زمانی فرا می رسد كه مهدی به پا خیزد و قسطنطنیه را فتح كند و آنان را بكشد

آیه اول

« هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»؛ « او كسی است كه پیامبر خود را برای مردم فرستاد، با دینی درست و بر حق تا او را بر همة دین ها پیروز گرداند، هر چند مشركان را خوش نیاید».(1)

قرطبی مفسر معروف اهل سنت در تفسیر آیه شریفه گفته است: «پیروزی اسلام بر دیگر ادیان، هنگام قیام مهدی است. در آن زمان مردمان یا باید مسلمان شوند و یا جزیه دهند؛ و اینكه گفته شده است مهدی همان عیسی است، نادرست است؛ زیرا اخبار صحیح به گونه ای متواتر وارد شده كه مهدی از خاندان پیامبر است».(2)

آیه دوم

« لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِیمٌ»؛ « آنان در مسجدها جز بیمناك و ترسان داخل نخواهند شد و نصیبشان در دنیا خواری و در آخرت عذابی بزرگ است».(3)

سیوطی در تفسیر این آیه نوشته است:«خواری و ذلت در دنیا زمانی فرا می رسد كه مهدی به پا خیزد و قسطنطنیه را فتح كند و آنان را بكشد».(4) در تفسیر طبری و تفسیر كشف الاسرار نیز همین مطلب تصریح شده است.(5)

آیه سوم

« اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها»؛ « بدانید كه خدا زمین را پس از مرگش احیاء می كند».(6) حافظ قندوزی درباره این آیه معتقد است: «خداوند آن را توسط قائم زنده می سازد، پس در آن عدالت كند و زمین را توسط عدل، پس از مردنش به واسطه ظلم، زنده سازد».(7)

آیه چهارم

«حَتَّی إِذا رَأَوْا ما یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ ناصِراً وَ أَقَلُّ عَدَدا»؛ « تا وقتی كه ببیند آنچه را وعده داده می شوند، پس به زودی بدانند كه چه كسی از حیث یار ناتوان تر و از حیث عدد كمتر است».(8) حافظ قندوزی با نقل روایتی از امام سجاد علیه السلام در تفسیر این آیه چنین بیان می کند که «ما یوعدون» (آنچه وعده داده می شوند) در این آیه، «قائم» ـ مهدی ـ و اصحاب و یاران اویند و هنگامی كه «قائم» ظهور كند، دشمنان او ضعیف تر و عددشان كمتر است.(9)

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:

نور در من است، سپس در علی است و بعد در نسل وی باشد تا قائم مهدی

آیه پنجم

« بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»؛ « اگر با ایمان باشید، بقیة الله برای شما خیر است».(10) نویسنده نور الابصار درباره این آیه شریفه می نویسد: «چون (مهدی) ظهور كند، كعبه را پایگاه خویش قرار می دهد و 313 نفر از یارانش به او می پیوندند؛ ‌آنگاه در نخستین سخن این آیه را تلاوت می كند: “بقیة الله بهتر است برای شما اگر ایمان بیاورید”، پس می گوید: “منم بقیة الله و خلیفة خدا و حجت او بر شما”».(11)

آیه ششم

«فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ»؛ «پس ایمان آرید به خدا و رسول و نوری که فرود آوردیم و خداوند بدانچه کنید، آگاه است».(12)

علاّمه قبیسی می نویسد: حافظ ابوجعفر محمد بن جریر طبری گفت: در حجة الوداع پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: “ای مردم،«آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا» ؛ سپس فرمود: نور در من است، سپس در علی است و بعد در نسل وی باشد تا قائم مهدی”».(13)

آیه هفتم

«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»؛ « ای کسانی که ایمان آورده اید، صبر کنید و مقاومت ورزید و مرابطه کنید و از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید».(14)

حافظ قندوزی از امام باقر علیه السلام دربارة این آیه روایت کرده است که فرمود: «شکیبا باشید بر ادای فرائض و واجبات و در برابر آزار دشمنان استقامت ورزید و با امامتان مهدی مرابطه نمایید» .(15)

پی نوشت:

1. توبه: 33.

2. قرطبی، الجامع الاحكام القرآن، ج 8، ص 111.

3. بقره: 114.

4. سیوطی، الدّر المنثور، ج 1، ص 264.

5. كشف الاسرار، ج 1، ص 325.

6. حدید: 17.

7. ینابیع الموده، ص 514.

8. جن: 24.

9. ینابیع الموده، ص 515.

10. هود: 86.

11. مؤمن الشبلنجی، نورالابصار، ص 349.

12. تغابن: 8.

13. ماذا فی التاریخ، ج 3، ص 147 ـ 145.

14. آل عمران: 200.

15. ینابیع الموده، ص 506.

لینک کوتاه :

darolershad.org/?p=9373

جدیدترین عناوین خبری

پربازدیدترین خبرها

مطالب مرتبط

ثبت دیدگاه

یک پاسخ ارائه کنید